Alexander Pope (1688-1744)

All nature is but art, unknown to thee;
All chance, direction, which thou canst not see.
All discord, harmony not understood;
All partial evil, universal good;
And, spite of pride, in erring reason’s spite,
One truth is clear – whatever is, is right.

Gerald Manley Hopkins

Not, I’ll not, carrion comfort, Despair, not feast on thee;
Not untwist – slack they may be – the last strands of man
In me or, most weary, cry I can no more. I can;
Can something, hope, wish day come, not choose not to be.

Chögyam Trungpa

Knowledge of being is the perfect teacher
And he is with me everywhere I go;
Since he it is I am relying on,
Sever me from those who speak for sect or party.

Friedrich Nietzsche (15-xii-l844 – 25.viii.l900)

Mijn methode is: voor een afzonderlijk feit koel te blijven zodra de verdere horizon opdoemt… Het resultaat van een onderzoek windt ons verstand op, maar de kern van ons wezen laat het koud. Doch uiteindelijk stuit men toch eens op opvattingen, analogieën enzovoort, die ons sterk bewegen. Dat is ook in het natuurwetenschappelijk onderzoek niet anders. De drijvende krachten zijn altijd die onbekende verre gebieden, waar wij de resultaten van de onderzoekingen in harmonie zien met het leven.

(Democritus, geschreven okt.l867-maart l868)

Confucius (55l-479 v.C.)

Op de vraag wat hij als eerste zou doen als hij een land mocht besturen, antwoordde de Chinese wijsgeer:

Ik zou het taalgebruik verbeteren. Als het taalgebruik niet juist is, is dat wat wordt gezegd niet dat wat bedoeld wordt. En als dat wat gezegd wordt niet dat is wat men bedoelt, komen er geen werken tot stand. Komen de werken niet tot stand dan gedijen de moraal en de kunst niet. Gedijen deze niet dan is er geen juiste rechtspraak. Als er geen juiste rechtspraak is, weet de natie niet wat te doen. Dus dulde men geen willekeur in het woordgebruik. Dat is het waarop alles aankomt.

Alexander Pope (l688-l744)

Hell rises, Heaven descends, and dance on Earth:
Gods, imps, and monsters, music, rage and mirth,
A fire, a jig, a battle, and a ball;
Till one wide conflagration swallows all.

Paramahansa Yogananda

Zoek God om zijnentwil. De hoogste aanschouwing is Hem te voelen als gelukzaligheid, die vanuit je oneindige diepten opwelt. Hunker niet naar visioenen, geestelijke fenomenen, of opwindende ervaringen. Het pad naar het goddelijke is geen circus.

Mijn geliefde kind, iedere ziel moet tenslotte op het spirituele pad een punt bereiken waarop
Eileen Caddy
ze zichzelf beschouwt als perfect – zoals ook ik perfect ben – en bereid is het wonder van deze waarheid te aanvaarden. Als je je ware zelf kleineert, kleineer je mij, want ik ben binnen in je, ik ben jij, die ware jij.

(Uit: Eileen Caddy, God zij dank, uitg.Synthese, 2003)

Alan Watts (l9l5-l973):

We geven de regering, of zij nu een politieke of een spirituele is, de kans haar gang te gaan en daarom berust zij op onze autoriteit. Dat geldt ook voor God. Als u in God gelooft – dat God goed is, of zelfs dat God God is – is dat uw mening. En daarom berust God op u en heeft deze gedachte een aantal heel opvallende consequenties met betrekking tot de regering van het heelal.

Bewustheid van de bron van spirituele autoriteit – het inzicht dat die afkomstig is van ons, het volk – zou kunnen betekenen dat er een soort democratie is in het koninkrijk der hemelen. Natuurlijk wordt God daardoor niet ten val gebracht, behalve misschien een bepaald soort God. De meeste mensen beseffen niet dat er heel veel verschillende opvattingen over God kunnen zijn.

God hoeft geen alleenheerser te zijn: er kan ook een organische god zijn. Verder zijn er persoonlijke en onpersoonlijke goden en er zijn goden die noch persoonlijk noch onpersoonlijk zijn. Er zijn goden die bestaan en goden die niet bestaan, en er zijn goden die noch bestaan noch niet bestaan! Maar wat u ook denkt dat God is, het komt altijd weer bij u uit!

Uit : Verstilde geest. Een introductie tot meditatie. Uitg.Ankh-Hermes, 2000)

Hermann Hesse (l877-l962):

Buiten was de ‘werkelijkheid’, buiten waren straten en huizen, mensen en inrichtingen, bibliotheken en studiezalen – maar hierbinnen was liefde en gevoel, hier leefde het sprookje en de droom. En toch leefden wij in het geheel niet van de wereld afgesloten, wij leefden in gedachten en gesprekken vaak midden in de wereld, slechts op een ander veld. Wij waren van het merendeel der mensen niet door grenzen gescheiden, maar slechts door een andere manier van zien. Onze opgave was, in de wereld een eiland te verbeelden, misschien een voorbeeld, in elk geval te leven als de aankondiging van een andere mogelijkheid.

(uit Demian).

Constant Nieuwenhuys (l920 - ):

De grote nonstophappening die wij te verwachten hebben wanneer de creatieve potentie van de gehele mensheid eenmaal ontketend wordt, zal het aangezicht van de aarde net zo ingrijpend veranderen als de organisatie van de produktie-arbeid dit gedaan heeft sinds het Neolithicum. Het tijdperk van de Homo ludens ligt voor ons.

(Uit Constant: Opstand van de Homo Ludens, uitgave Paul Brand, l969)

Jacob Boehme (l575-l624):

Leerling: O geliefde Meester, ik kan mijn dwaling niet langer verdragen. Hoe vind ik de kortste weg naar de liefde?

Meester: Ga daarheen waar de weg het moeilijkst is. Wat de wereld verwerpt, neem dat aan. En wat de wereld doet, doe dat niet.. Gedraag u in alles tegengesteld aan de wereld. Dan bewandelt ge de kortste weg tot de liefde.

Over het bovenzinnelijke leven. Een samenspraak van een leraar met zijn leerling. Rozekruispers, l998, naar de oorspronkelijke uitgave uit l622.

(Wordt vervolgd, D.V. Simon Vinkenoog, 14mei 2004)