Simon Vinkenoog
17 september 2003
Americain Hotel Amsterdam
Transcriptie van het interview deeluitmakend van het multi-mediaproject 2012 van Carina Molier

(S= Simon Vinkenoog, I= Ingrid, M= Minou,C=Claire)

M: welkom, dit is de Hotelkamer.

S: (gaat op de bank zitten, pakt boeken over Maya’s en 2012 uit zijn linnen tas) Zo ik heb me voorbereid.

I: Ik ben Ingrid,loop je even mee, dan laat ik je alles zien.

S: alles zien…Ik heb hier twee eigen dichtbundels bij me om eventueel wat voor te dragen, een aantekenboekje en dit zijn nog wat dingen…

I: Hier is de kluis, ik weet niet of jij eventueel waarde volle spullen bij je hebt?

S: Nou, eerlijk gezegd niet,nee.

I: Niet veel geld in je portomenee?

S: Eerlijk gezegd niet, nee. Dat laat ik mijn vrouw over gaan…

I: Daar laat jij je vrouw over gaan..Dit is de badkamer.Ik zal het bad alvast laten vollopen

S: Nou, ik ga geen bad te gebruiken.(wast handen)

 …..

I: Wat draag jij normaal gesproken in bed,Simon. Mag ik Simon zeggen?

S: Ja hoor. Niets.Ik ben naakt als ik slaap.En ik slaap naast een naakte vrouw.Het is het mooiste wat er is.Naast een ander lichaam te kunnen liggen. Ik kan het iedereen aanraden.

I: Zullen we op bed gaan zitten?

(men installeert zich op bed)

I: Wil je iets drinken?

S: Ja, heel graag. Ik heb een eigen merk whisky besteld: Jameson. Die zou er zijn.

M: Die is er.

I: En je blijft bij de whisky? Geen champagne ofzo?

S: Nee,nee,nee: half whiskey half water graag. Als het water maar goed koud is.

Ik wacht op de dingen die komen gaan,maar daar bestaat het leven vaak uit: het wachten op de dingen die komen gaan..hand over hand weet je dat als er iets komt dan moet je er ook zelf zijn…. Je stelt je open ,je wacht af en je verwacht het onverwachtte. Toen ik zojuist aan kwam lopen op het Leidseplein in het stadsrumoer hoorde ik daar opeens hele mooie klanken nota bene een Russiscche accordeonist. Maar het was alsof-ie viool speelde met naast zich een fluit en een tuba. Even in dat stadsrumoer was het heel goed om eventjes geroerd te kunnen worden door muziek. Het was leuk ook weer eens op het Leidseplein te komen want ik kom hiet niet zo vaak. Het is ook heel anders dan in de dagen dat ik op het Leidseplein kwam.

I: (mengt de whisky met water en biedt S. drankje aan )

S: (Proost) Op het jaar 2012! Ik ben net 75 geworden,9 erbij…Ik zou 84 moeten worden.

Dat is 2x42, 4 x 21….dat is 12 x7…7X 12….interessant!Ik ben nu een paar maal 7 door het leven gegaan en er zijn twee wetten:de wet van 3 en de wet van 7 en die tellen allemaal mee, hè. Het is heel leuk om ouder te worden!

Je begrijpt steeds meer van de dingen, je hebt toch steeds meer aandacht ook voor de kleine dingen.Je leeft steeds voller ook als je zoals ik net bij een oude vriend hebt gezeten, zijn lieve vrouw vroeg of er af en toe een vriend bij hem kwam zitten, hij heeft een attack gehad een beroerte, hij kan niet meer praten, je weet niet of ie lacht of huilt, het is heel intens en dan kan je ook dankbaar zijn dat je zelf nog over al je faculteiten (?) beschikt.

Dat is iets waar mensen niet dankbaar genoeg voor kunnen zijn. Dat ze ogen hebben en oren. Omdat we eigenlijk nog zo onvolledig leven, hè. We maken nog steeds niet volmaakt gebruik van alles wat we tot onze beschikking hebben en ja als het een maal zover komt dan ziet de wereld er ineens heel ander uit ,ja.

Op dit moment is het zo dat als mensen de waarheid zouden weten dan zouden ze omver vallen van schrik.

I: Wat bedoel je met de factor drie en zeven, wat je net zei….

S: Nou, ik denk aan het eniagram van Gouritchev(?),dat is de dus de cirkel verdeeld in 9: 1,4,7, 2,5,8 en 4,6,9

I: Wat voor type ben jij.

S: Oh daar heb ik nooit bij ….ik ben niet iemand die in categorien denkt..

I: maar daar gaat het toch over?

S: Nee, ik ben bij de chinezen ben ik een vuurdraak,is ook interessant, en ik ben kreeft met maagd ascendant en dat is mijn vrouw ook,ja,  en daarom kunnen we goed met elkaar opschieten want ik ben al 6 keer getrouwd geweest….

I: Je vrouw is ook kreeft –maagd?

S: Ja inderdaad, ze is een kwart eeuw jonger dan ik maar het is degeen met wie ik het meest contact gehad heb in heel mijn leven. Ik ben nog nooit zo gelukkig getrouwd geweest.

En dan lees je net prof. Kohnstam die zegt “het geluk is  een enkel moment” en ik ben al jaaaaren gelukkig. En dat is interessant,want, niet alleen interessant maar je hebt er iets aan dat het voor jou reeel is, het kan je afgenomen worden, elke nacht geniet je maar je zou het ook willen overbrengen. Een deel van wat je doet is toch ook mensen proberen gelukkig te maken.  Het is het belangrijkste dat er is.

M: Sorry, maar… zit je goed?

S: Ja, ik zit heel goed…

I: Mag ik je schoenen uitdoen?

S: Ja, ik zit hier nog wel effe

I: Ja (doet schoenen uit) want we willen graag beginnen bij het allereerste begin.

Dat je geboren bent. Waar ben je geboren?

S: Mijn moeder zei altijd in het poppenledikant van je tante Martha in de Vespuccistraat. Daar weet ik niks meer van. Maar mijn eerste herinnering gaan terug naar Tuindorp-Nieuwendam….dat is in het noorden van Amsterdam

I: Was het een moeilijke geboorte?

S: Een stuitligging. Dus met de billen en de benen eerst.

I: Jij bent de tweede al in onze serie. Het schijnen hele eigenwijze mensen te zijn.

S: Ja? Ik heb me ook al eens afgevraagd of het erfelijk is want twee van mijn kinderen zijn ook met de stuitligging geboren en bovendien schijnt er ook nog iets met de navelstreng geweest te zijn en ik had hele grote ogen zei mijn moeder want alles wat je weet van je geboorte dat weet je van je moeder. Ik was ook zo scheel en mijn moeder heeft er ook een helderziende bij gehaald en die zei oh wat krijgt die jongen het moeilijk maar hij zal altijd voor zichzelf kunnen zorgen.

I: En is dat ook zo?

S: Nou op mijn 31-ste wou ik niet niet meer in loondienst, wou ik onafhankelijk schrijver zijn omdat het van andere laten afhangen wat je doet, het is toch het prettigste te doen wat je zelf het liefste wil en je daarin kunnen vinden en ook ja en nee kunnen zeggen tegen wat je op je weg komt  en soms is het met de hakken over de sloot financieel een jaar volmaken en waar komt dit vandaan zeker als je een huis wil of kinderen krijgt. Ik heb in de loop van de jaren 4 kinderen gekregen….. en heel veel gereisd Toen ik twintig was…

I: Hohoho je gaat heel erg snel. Want ik was nog heel erg benieuwd: was je op de lagere school een goede leerling?

S: Nou, ik was enigskind en mijn ouders waren gescheiden en die schieding verliep nogal dramatisch want ik was gekidnapt door mijn vader en mijn moeder moest me met de politie terughalen en..

I: Dat herinner jij je nog?

S: Oh, een huilende vader aan de ene kant van de gang van de school en een huilende moeder met de politie aan de andere kant.

I: Hoe oud was je?

S: Eerste klas lagere school, want ik weet nog dat ik door mijn vader op een andere school ben gezet  hij was weggelopen bij mijn moeder, zij kwam thuis in een leeg huis en ikwas ook weg..

I: Bij wie wou jij liever zijn: bij je vader of je moeder?

S: Oh, ik had niks te willen, ik bedoel als kind wordt er over je beslist…

I: Ja, dat weet ik maar wat wou je, of weet je dat eigenlijk niet?

S:………nou, met mijn moeder heb ik als enigskind door de oorlogsjaren heen een enorme binding gehad. Toen ik mijn eerste LSD toen ging ik door de geboorte opnieuw heen, rebirthing. En dan dacht ik oh dit is het eind van de moederbinding want ik weet dat zij op het eind van haar leven mij als haar kind beschouwde ook omdat ik door die oorlogswinter heen ….want…niet de surrogaatvader maar ik heb wel tegen haar aangelegen in de koude dagen van de hongerwinter. En dat zijn allemaal hele intense dingen waar je pas later in het leven op terug kijkend …oh zit dat zo , zo zit dat, ahh zit dat zo en dat blijf je eigenlijk ontdekken al naar dat je er ook over denkt of praat..

I: Ook hoe dat je verhouding met vrouwen heeft bepaald

S: Ik ga niet zeggen dat ik altijd een moeder gezocht heb in de vrouwen die ik tegenkwam maar het is wel zo dat het eerste meisje dat ik bezwangerde hè, de eerste vrouw waar ik hèt mee deed, het grote gebeuren, dat ik die meteen bezwangerde en op mijn 18de al vader was. Maar ik was wel op mijn 17de ontknaapt door een homosexueel die me op een prachtige manier heeft verleidt want ik wist niet wat klaarkomen was en een hele tere lieve Indische man die me meenam en muziek speelde en me betaste en opeens ja, spoot die fontein en dat is…de fontein des levens.

I: Dat was de eerste keer dat je klaarkwam?

S: Ja, dat had ik van mezelf nog nooit ontdekt zo ja… dat gezicht had je moeten zien, dat ongeloof, dat ik wel een erectie had en dat ik niet wist wat daarmee moest gebeuren en dat een ander mij moest laten zien…Maarja, dat was die hongerwinter waar het zo geisoleerd was, van alles niets meer,niets, niets, niets. Kou, armoede, honger ehhGovert Flinkstraat, smalle straat in de Amsterdamse Pijp….ja..(Lacht)

Leuk dat ik er zo over kan praten want die momenten zelf, ook als je dan toch altijd ook nog zelf nog terugdenkt aan het feit dat aan de overkant van de straat woonde je vriendje Helmut met zijn twee broers en de vader en moeder en dat je op een dag ziet dat ze door de politie, de Grun- Polizei worden weggehaald omdat ze Joden waren en verdwenen..Terwijl ik altijd aan die Helmut dacht met wie ik ..enorm contact had en als er luchtalarm was dan schuilde ik liever bij die Joodse mensen die het moeilijk hadden dan bij mijn eigen moeder die..ja nog van de klaag, klaag,klaaggeneratie weet je, en voeten vegen en uitkijken  in de buurt.Kleinburgerlijk dus, kon niet schrijven,lezen: analfabeet ik heb altijd…

I: Dus je had toen al, je zei…ik schuil liever bij die andere familie….

S: Ja die notabene uit Duitsland verdreven voortdurend het zwaard van Damocles boven zich hangen maar het gaf ook een enorme intimiteit.Een warmte ook. Ja, mijn moeder die was ja… het was warm bedoeld maar ik was er ook bang voor…te veel apenliefde, te veel beklemmend.

Ik bedoel, het gekke is dus wel dat ikwel eens bedacht: nu wil ik wel eens alleen zijn, een tijdje monnik. Maar altijd verscheen er weer een lieve vrouw aan de horizon en ik werd verleid en ik storte me in het volgende avontuur… ik was ook zo van: houwen van..meteen trouwen,ja, ja interessant, heel interessant ..

I: Ja… heb je het gevoel dat jij verleid wordt… altijd.

S: …..Nou (lacht)..ja…nou ik weet wel dat ik voor deze huidige situatie…erg veel…. Niet verleidingskunsten…maar dat ik wel echt…ik moest blijk geven van een …ik had het gevoel ook de eerste keer dat ik bij Edith thuiskwam en achter haar de trap opliep van…(slaakt zucht) …thuiskomen…echt.

I: Edith is je huidige vrouw?

S: Ja, sinds 1 september 1989, wij zijn al 16 jaar monogaam wat ik van mijn vorige huwelijken niet kan zeggen want daar pieste ik altijd buiten de pot zoals dat weleens genoemd wordt..Daar was toch nooit zo volmaakt dat ik niet ondertussen keek naar andere vrouwen….

M: Je hebt nu nooit meer de behoefte?

S: Nee, nee..

I: Heeft dat met Edith te maken of met de leeftijd?

S: Beiden, maar ook omdat kijk, ja het volmaakte samenzijn, het in stilte samen kunnen zijn,   het niet alleen zijn, het jezelf kunnen zijn hè, vroeger waren situaties moeilijk. Wij hebben nooit ruzie en als we verschil van mening hebben dan praten we er over..Ze is goed voor de kinderen uit vorige huwelijken, ze heeft er voor gezorgd dat mijn familie weer één werd, mijn oudste zoon die ik lang niet gezien heb weer tevoorschijn gehaald…

I: Hoeveel kinderen heb je?

S: Ik heb eh…mijn zoon Robert  is van ’47, mijn zoon Alex is van 1961, mijn dochter Anna is van ’73 en mijn zoon Arthur is van 1978…Door de jaren heen ja , bij de geboorte van mijn laatste zoon was ik 50, dat was mijn vorige huwelijk, ja….

I: Daar zit veel tijd tussen…. Allemaal bij verschillende moeders?

S:…drie verschillende moeders, ja..

I: wat is jouw binding met je kinderen?

S:Pfff….. heeele moeilijke vraag………Ik ben altijd erg met mijn werk ook bezig geweest, en  ik weet wel van hele tochten met de kinderen voor op de fiets en mee op vakanties ik heb mijn zoon Alex toen ik in een jaar tussen twee vrouwen inzat een maand naar Zweden en een maand naar Italie geweest ……met zijn tweeen, ja ik heb met mijn kinderen wel een goed contact hoor,dacht ik…..ja……  en dan zeg ik altijd: je moet het ze zelf maar vragen… ooit zei een van mijn kinderen van ik leerde Engels spreken thuis omdat ik zoveel Amerikanen en Engels sprekende mensen over de vloer had, dat het Engels spreken een- voudiger werd maar ja het zijn Amsterdammers, ze zijn street-wise, ze zijn op goeie scholen geweest, ze hebben de ASFO (?) gehad, de Montessori, ze hebben gestudeerd, mijn dochter Anne is doctorandes psychologie, die is meteen in de Bijlmer in de jeugdzorg terecht gekomen, als gezinsvoogd, nou die komt met verhalen van de verschrikkelijkste dingen op dit moment, want het… knarst toch op allemaal gebieden van het sociale gebeuren…

I: Heb jij het gevoel dat je ze kent?

S:Ja, …ik heb wel het gevoel dat ik’r ken…ja….maar wat is kennen…in hoeverre kún je een ander kennen? Zelfs je eigen vrouw kan je verrassen met ideeen… over Koningin Beatrix hebben wij  hele andere ideeen, ik moet n….kijk ik geloof niet meer in die sprookjes en zij zegt mensen hebben dat sprookje nodig van Prinsjesdag en de hoedjes ..met verse eieren..daar was een mevrouw van de Tweede Kamer die had een nestje met verse eieren en een ander weer van krantenknipsels…Kijk, we leven in een wereld van schijn en illusie en de werkelijkheid is niet wat de media en de politiek en de reclame ons vertellen. We zijn een beetje als volk en als Westerling gedenatureerd….

We weten niet meer dat leven een gevecht is, we zijn zelfgenoegzaam geworden, we doen niet meer onze uiterste best, we..

I: Is het leven een gevecht?

S: Ja het leven is een gevecht: als je echt wil en je wil voortdurend je eigen pad wil begaan en je door niemand af laten leiden, altijd bij de essentie blijven, zorgen dat er zo min mogelijk ruis is in wat je zegt..

I: En wat is de essentie?

S: liefhebben en liefgehad worden en je openstellen en kunnen veranderen en meegaan en afwachten, nieuwsgierig zijn naar alles wat er gebeurt, weten dat er dingen gaan gebeuren die nooit eerder gebeurt zijn. Daar wacht ik mijn hele leven al op want toen ik in Parijs bij mijn eigen kleine blaadje Blump(?) begon, ik was 22 en ik had dingen te zeggen die ik nergens anders kwijt kon,ik ben gaan schrijven over “er komt iets aan maar ik weet niet wat..”het is niet de Russische Revolutie maar ik verwachte een geestelijke revolutie hoewel ik niets wist van God of wat, ik was goddeloos opgevoed….

I: Wanneer ben je begonnen met schrijven?

S: Vanaf het moment dat ik schrijven kon. Ik bedoel, voor dat ik naar school ging was voor mij .. ik vond het zo’n mysterie dat mensen konden lezen..dat als je een letter opensloeg en je keek ernaar dat er iets te lezen was… dat uberhaupt..

I: Vanaf het moment dat je kon schrijven, ben je gefascineerd geweest door taal.

S: Ja en nog steeds: alles wat ik aan taal zie lees ik. Als je in een hotelkamer komt ga je naar de huisregels kijken en de lokale..wat er allemaal niet in de reclameblaadjes staat.

Want ik zit wel eens dat ik ergens zit te lezen…. in een hotelkamer en de verpakking lezen.. Pakjes sigaretten vergelijken hoeveel teer er in de ene en nicotine in de andere zit. Iets doen met dat gegeven dat alles in dat schrift vast ligt. En dat je kunt denken met de taal alles te kunnen betrappen terwijl taal ook nog een mission impossible is want de werkelijk is altijd meer dan de taal. Achter alles wat je zegt kun je etcetera zeggen, je raakt nooit uitgesproken. Het begin van het zeggen is er nog niet we zijn nog altijd aan het..ahhh roepen,ahhh,….ahhh zit dat zo…ja.. en dan naar de aha erlebnis van dat je iets vat, dat je twee dingen bij elkaar ziet komen, associaties of bisociaties of opeens ingevingen of ahh..serendipities wordt het ook wel genoemd het onverwachte ontmoetingen het ahh… heerlijk is dat, het opwindend gevoel..een bevlogenheid die deel van je uitmaakt als je over passie, als je over hartstocht beschikt als je bloed voelt vloeien ja..of je hart hoort kloppen..

I: Moet jij schrijven?

S: Moet…ik moet van niemand iets, maar ik schrijf voor een deadline, voor opdrachtgevers, ik weet dat ik voor het eind van de maand 10 pagina’s moet afhebben voor mijn rubriek dus vanmiddag ben ik drie pagina’s gaan schrijven en de eerste regel is al een vraag die ik mezelf stel en dan kan ik pagina’s verder gaan..waar heb ik voor geijverd in mijn leven. Dat is wat ik opschreef: waar heb ik voor geijverd..Wat is het nou wat mij brengt tot wie ik ben, tot het schrijven en tot het delen van leven met mensen, waar heb ik voor geijverd..

Is het  voor mezelf om onafhankelijk te zijn, dat ik mijn eigen brood kon verdienen en dat ik van niemand moest horen wat er te zeggen was of wilde ik, ja wereldvrede.. een enorme utopie en utopieen zijn gevaarlijk want die leiden tot fascisme en communisme noem maar op Sadam Hoessein etc.etc.

Nee, het vrij zijn….en ik heb jong in mijn leven, de eerste jaren in Parijs heb ik een Indiase wijze ontmoet: Krishnamurti. En Krishnamurti was een man en die leefde in het moment, en nu, nu, nu. Niet later, laat het verleden los en leef in het nu. Neem nooit iets van horen zeggen aan: ervaar het zelf. Er is geen autoriteit boven je ,je bent het zelf, het zelf,het zelf.En het gaat om het zelf. Veel mensen zijn vergeten wie ze zelf zijn want ze zijn of hun

masker of hun baan of hun kostwinnerschap of hun vaderschap of wat ze hebben te betekenen in de maatschappij..

Maar het schrijver zijn is klasseloos.

Het  is niet de arbeidersklasse alleen, het is niet interlectueel, het is niet arm het is niet rijk..het hoort nergens bij…Je hebt ook burgerlijke schrijvers, je hebt ook bourgoisschrijvers ook..

I: En hoe zie jij jezelf?

S: Ik ben een vlinder (lacht)…Ik vlinder van het een naar het ander en vindt het leuk om dwarsverbanden te leggen,ik denk altijd these-antithese-synthese,ik denk dat altijd alle partijen die strijden als je er even boven gaat staan dan je zou willen dat die twee partijen bevriend konden raken.Ik zie mezelf als een mediator in de dingen die ik doe en je legt je oor links en rechts te luister en je probeert je eigen opinie maar niet vast te houden want vast te blijven staan,dingen blijven wel in beweging maar ik ben het eens met de Engelse professor John Gray die afgelopen week in het maandblad M werd geinterviewd door Bas Heijne, een historicus en die zegt en dat mensen hun historisch besef hebben verloren en je moet blijven leren uit het de lessen van het verleden, heel veel mensen zijn vergeten wat er aan ons vooraf ging is, heel veel mensen hebben hard gewerkt en gestreden om die vrije situatie in dit Nederland, de verzorgingsstaat te krijgen die het nu is,vrouwen hebben gevochten voor hun rechten, mensen die minder verdienden dan anderen, he voordat wij de democratie zoals die nu is, ja wat is democratie…dat is ook maar weer een idee terwijl ik…ik hou van concrete dingen in mijn leven echt…dingen waarvan je kunt zeggen, niet ideeen of ideologien of –ismes, maar gewoon het leven zelf..probeer het daar te vatten waar het op zijn meest echt is of meest authentiek en dat vind je toch in de kunst. Want daar hoeft niemand iets anders te doen tenzij die aan een mode of een hype onderhevig is of in een stroming beland. Maar jezelf kunnen zijn in alles wat je doet of je nu danst of zingt of muziek maakt…Uitvoerend of creatief..maar het gaat om die creativiteit! Veel mensen zijn vergeten dat ze als individu zo creatief kunnen zijn als ze maar zouden willen.

Dat wij er helaas in het onderwijs te weinig een beroep op die creativiteit wordt gedaan….

Hoor meneer weer eens praten..(wil een slok nemen)… mag ik even twee minuten…voor mijn glaasje (lacht)

I: Zeker, zeker…….Jij hebt het over de essentie, over wat de werkelijkheid over wat realiteit is. Hoe maak jij realiteit: is dat conceptueel of is dat empirisch?

S: Mooie woorden: conceptueel en empirisch. Maar ik denk dat de praktijk boven de theorie gaat. Dat uit de praktijk van het leven, de hogeschool van het leven dat daar op een gegeven moment de theorie uit voort kan komen. Maar als je mensen hoort met theorien zoals het genetisch veld van Sheldrake en niet alleen ook de genen maar de menen, alles wat mensen gemeen hebben, dat je uitgaat van een zekere grondslag van verstandhouding als een mens praat dat de andere dan gewoon weet waar je het over hebt. Dat je niet defenities verkeerd stelt, dat voor de een vrijheid is een hel en voor de ander is vrijheid de hemel. One mens heaven is another mens hell.

Ja, empirisch is een woord en pragmatisch en misschien zelf opportunistisch maar van de gelegenheid gebruik maken de zin aan het leven te geven door zin te hebben in wat je doet.

Het is leuk om te schrijven, ik vind het heerlijk om gedichten te schrijven in opdracht, gelegenheidsgedichten, volgens Goethe zijn het allemaal gelegenheidsgedichten.

I: Gelegenheidsgedichten?

S: Nou, vroeger waren… het schip werd te water gelaten:een gedicht.Een eerste steen werd gelegd:een gedicht. Iemand  trouwt, iemand wordt geboren, iemand gaat dood…allerlei momenten in het leven die een speciale betekenis hebben en dan is er altijd wel een dichter bij terwijl dichters ook altijd hun liefde betuigen of hun verwondering over de zonsop-en ondergang, dat zijn dingen die…daar bestaat ook geen. Diezelfde professor zegt “er bestaat geen vooruitgang in de kunst”. Er is geen progressie, het is cyclisch, hij hekelt het idee van vooruitgang, hij zegt  “het is een onuitroeibaar idee dat er vooruitgang is”. ….30.000 jaar geleden, 20.0000 jaar geleden…er is altijd een strijd geweest tussen echt en onecht. Maar we weten technisch zoveel meer en wat zich nu afspeelt is een slag om ons bewustzijn! Wat doen we met ons bewustzijn: zijn we in staat kwantum-sprongen te maken in het onbekende, kunnen wij voorbij ruimte en tijd meer dimensie aan dan die we nu kennen, durven we het zwarte gat te aanvaarden en te weten dat we zelf ook grondeloos diep zijn, zijn we bang voor de dood, kunnen we de angst kwijt. Het grootste gevaar is het angstaanjagen waar de hele Amerikaanse politiek op dit moment zo gevaarlijk mee bezig is. Mensen angst aanjagen en vertellen dat er oorlog gevoerd moet worden,…nee er moet vrede gevierd worden! Verdom de oorlog,beziel de vrede!

Je zult mij niet zien vechten tegen de oorlog maar je zult me wel zien werken aan meer vrede, het meer begrip, het meer kennis.

I: Je zegt net: van voorbij gaan aan tijd en ruimte..heb jij daar zelf toegang toe?

S:Toegang toe.. er zijn speciale momenten…ik bedoel: ik heb genoeg aantal keren LSD gebruikt om te weten dat het niet iets is maar dat er iets alomvattend is waarbinnen wij allen…ja, hoe noemde Lucebert dat ook ...Stofjes op de zoom van de kosmos hè..Als je buiten naar het sterrengebeuren kijkt dan zijn wij nietige atoompjes.. maar we beschikken wel over de Goddelijke vonk die dat allemaal heeft aangestoken…en die God in onszelf ontdekken dat is iets waar het Oosten ons voor gekend heeft en ik denk dat we terug moeten naar een begrip van alles wat ooit bewust is bij de mens, als je een bewustzijn hebt dat van eencellig tot nu toe gaat dat er een mogenlijk is van een mutatie hè, want ik had het woord quantum-sprong gebruikt, dat is dus ook werken met dingen die eigenlijk niet kunnen..tegen elke wet van logica is …en natuurlijk het chaos-denken…ik had een geschrift bij me waarin verteld wordt waar het chaos-denken allemaal een einde aan maakt  en ik dacht in dit verband is het wel interessant om even te laten horen ...(bladert in het boek)dit is een inleiding in het chaos denken….en ergens in dit boekje wordt gesteld: “het chaos-denken is oorspronkelijk geformuleerd als de theorie van complexe, dynamische, niet-lineaire systemen waarbij gebruiker(?) die zgn. choas-theorie primair in overdrachtelijke zin als metafoor voor organisaties die tegelijkertijd zowel chaotisch als ordelijk-chaotisch(?)zijn. Het chaos-denken dat hieruit is ontstaan breekt tot op zekere hoogte met een vijftal vooronderstellingen uit het oude paradigma. Te weten: het empirisme, het reductionisme, het determinisme, het conservatisme en interventionalisme…” en hier komen ze…”De aaname van het empirisme voorbij, het bestuderen blijft niet alleen beperkt tot wat we met onze 5 zintuigen kunnen waarnemen maar betreft ook de niet-waarneembare innerlijke aspecten zoals gedachten en intenties. De aanname van het reductionisme voorbij: een geheel is meer dan de pure som van de afzonderlijke delen en heeft unieke eigenschappenen welke niet in de afzonderlijke delen aanwezig zijn. De aanname van het determinisme voorbij: in onze complexe werkelijkheid draaien oorzaak en gevolg soms om in dynamische, niet-lineaire netwerken met terugkoppeling. Daarom valt de toekomst niet altijd rechtstreeks af te leiden uit een heden middels extrapolaire studies. De aaname van het conservatisme voorbij:  ook al waren we zolang gewend om in te grijpen als een organisatie in onze ogen dreigde vast te lopen, we beletten het systeem niet langer om zichzelf van binnenuit verder te ontwikkelen in een zelfgekozen richting. En de aanname van het interventionalisme: we willen zelf niet de ruzie blijven voeren maar loslaten en laten begaan zodat een organisatie in een toestand van ver van evenwicht terecht kan komen waar creativiteit overheerst en spontaan nieuwe oplossingen van binnenuit kunnen worden gecreeerd…..”

Nou dat heeft niks te maken met Prinsjesdag en het is ook niet utopisch, want het zijn dingen die ik in mijn eigen leven heb zien gebeuren. Dat de historie zich niet rationeel afspeelt maar dat er ineens een burgermeester of een brand of een Twin Towers… dat …..inderdaad zich alles aan het versnellen is…. dat een nulpunt waarbij niks meer te versnelllen is…Er is weleens een boek uitgegeven waarin alle versnellingen die zich in de wereld en elkaar op dat nulpunt tegenkomen en volgens de Maya’s zou dat dan hè, die moeilijke kalender met zijn eigen indeling en de nachteveningen en van de polaire wisselingen weet ik weinig af maar daar is door heel veel mensen op gestudeerd en ik vind het leuk! Geef maar een datum het begin van de wereld, het begin van de volgende… we kunnen of naar de cyborg dat we ons helemaal laten implanteren met technologie. Of weg van de telepathie maar opeens kunnen we telepatisch worden hoeven we niet meer met elkaar te praten kunnnen we opeens in elkaars ogen lezen waar we het over hebben…

I: Ervaar je dat al?

S: Oh dat is….je kunt aan mensen hun stem horen… heel veel dingen zijn veel dichterbij ons dan we kunnen vermoeden..maar je moet je helemaal aan die kennis en ik ben helemaal niet mediamiek of hoe noem je dat….maar ik weet dat dat er is dat dat binnen ons handbereik ligt en als je je daar voor openstelt….Nou reken maar… En dat dromen en visioenen en fantasieen en ingevingen volgen..Als je een ingeving hebt, volg ‘m dan! Want je zou het betreuren als je het niet deed. Er is weleens gezeg: schrijf je ingeving op en kijk wat er gebeurt of je ‘m wel volgt of niet volgt. En het is ook altijd goed om bij te houden wat je aan het doen bent..Ik heb ook altijd zo’n boekje bij me nou en dan ….begin ik: (citeert) “Doe even vragen”, “ Kom even door”…”doe even vragen”… dat is Amsterdam hè, doe even vragen, doe even dit, doe even dat….kom ik op allemaal ideeen, dan denk ik dat wil ik… (bladert in boekje)… “Hoop doet streven”..vind ik mooi, ik heb dit jaar een boekje geschreven dat heet “Goede raad is vuur” een handleiding tot de poezie want het vuur gaat door de wereld. “Hartelust en zielelustsamenraadsels….samenraapsels.. het verhaal..invuloefening..spiel mir das alte lied”.. en dan als ik het kwijtraak.. mijn adres.

Ik ben aan een gedicht begonnen (citeert):”Cold Turkey for Bush: om af te kicken van zo’n God is Amerika-complex; Cold Turkey for Blair: om de spindoctors te ontwennen. Cold Turkey for Balkenende: zodat hij het sjoemelen kan afleren. Cold Turkey voor alle mensen die zichzelf te serieus nemen, Cold Turkey voor mensen die het lachen hebben verleerd, Cold Turkey voor mensen die bang zijn voor oogcontact, Cold Turkey voor Bertus Luske die dacht dat geld hem onkwetsbaar maakte…Pief paf poef… Cold Turkey voor topkok Robert Kranenborg die zich verkeek in de jacht op de Michelin-sterrenCold Turkey voor alle demagogen die tot geweld oproepen, Cold Turkey voor de angst die onze daden lamlegt, Cold Turkey voor de waanzin die knaagt aan ons verstand, Cold Turkey voor de fanatici en de dogmatici, Cold Turkey voor wie deel van het probleem zijn en niet deel van de oplossing, Cold Turkey voor de macht der gewoonte, Cold Turkey voor twijfel en haat enzovoort…

Het kan heel lang worden want het….Cold Turkey is dus het volkomen afkicken, volkomen ontwennen, niks meer: boem! Niks methadon, niks kalmeringsmiddelen maar hup, erdoorheen. Ja… en(lacht)…ach lieve mensen…Waar heb ik het over….

I: Zijn er patronen waar jij je aan wil ontwennen?

S: Nou ik rook en ik geniet en ik weet op elk pakje sigaretten staat en dat het mijn huid verouderd en nou ik ben 75 en dat dat andere rondom ernstige schade toedient maar ik weet ook dat een tevreden roker is geen onruststoker..Ik heb vanaf mijn 24-ste op een avond in Parijs het stickie kennen, wat is dat… inhaleren, cowboytabacco en het ging tingeletingeletingele en….

I: Blow jij elke dag?

S: Ja, kan je wel zeggen ja (steekt een stick op)

I: Gebruik je nog andere drugs?

S: Nou, hasjies dat is dus net als mariuana, dat zit dus net als, kijk dat ziet er dus zo uit (laat blow-doosje zien)voor de mensen die nog nooit mariunana gezien hebben, kijk dit is dan geperst stuifmeel en dit zijn de blaadjes en de topjes van de bloemen, en met een lichte Amerikaanse sigaret breng ik dat same en die stop ik zo in het reisdoosje bij de chaos-theorie..Bij het even voorbij dit en even voorbij dat want het idee van paradigma dat is dus sinds 1942 want toen schreef de Thomas Kuhn (?) ja over de veranderende paradigmata in de wereld…bepaalde dingen die mensen als zeker hadden aangenomen die waren onzeker geworden. Je hebt zoveel in de quantum-mechanica, niet dat ik nou zo’n Beta man ben, maar dat je weet dat er heel veel dingen niet meer 1 plus 1 plus 1 plus 1 is zoveel zijn, dat re met ongekende dingen rekening wordt gehouden  dat je min1 hebt en min2 en min3 hebt en ja dat die dimensies..ik heb op trips die vierde dimensie wel gezien……als ik naar de hoek van de kamer keek waar drie dimensies samenkwamen daar deze dimensie en deze en deze en dan ….pfsjt en waar de opening was naar een wereld  waarin ja,je weet niet meer of je dood of levend bent maar je bent! Zijn,zijn! Je eigen zijn….Want het gaat niet over zijn of niet zijn maar om je eigen zijn want ja wie ben je ..want elke keer dan hupppeldepup ga je weer en je bent weer aan het  uitleggen en proberen weer dichter bij andere te brengen en de mens is een vat vol raadselen dat….

I: Heb je daar vrede mee?… Ben jij iemand die determineert,analyseert..of laat je het gaan?

S: Nou… determineren, analyseren…. ik ben wel iemand die wil weten wat-ie leest als-ie leest… Maar determineren dat doe je met bomen en vogelsoorten en..maar ik hoef niet meer zo nodig iemand thuis te brengen en te categoriseren want toen ik voor het eerst onder medisch toezicht LSD kreeg werd ik ook meteen gedetermineerd.Ja dat hoort bij die psychose en alles werd meteen in psychoses ondergebracht…En dat is natuurlijk lang niet zo want iedereen komt al naar zijn inzet en al naar zijn emoties(?) en al naar zijn bedoelingen in een andere wereld terecht. Ik weet nog dat ik als niet religieus opgevoed mens, ik die niet wist wat God was, niet begreep waar mensen het over hadden..Ik weet nog dat ik op een gegeven moment dacht..Ja, God bestaat…Maar wie is dat? Iemand die ik onder ogen moet komen, is dat iemand die bezit van mij gaat nemen? Is dat iemand die…nou… is dat de oergrond…nou en moet zo’n religieus besef leef je, dat alles ook één is, dat alles…

I:Zie jij jezelf als deel van de ander of denk je in jij en ik?

S: Niet in jij en ik maar het wij bewustzijn is natuurlijk interessant. Als wij mensen meer zijn dan wij met elkaar vechtende, wij met elkaar overhoop liggende als wij een eenheid zijn en ik weet niet of er ooit een universele beschaving komt want op dit moment denkt Amerika de universele beschaving te zijn maar dat hebben Engeland en Frankrijk en Spanje eerder gedaan… Iedereen dacht even: mijn waarden zijn universeel… De Verenigde Naties hebben zelfs de universele rechten van de mens.. En er zijn al mensen bezig met de rechten van het dier, waar ook heel dom mee omgegaan wordt. Met de levende natuur.

Je kunt je natuurlijk niet bang laten maken maar het is natuurlijk heel erg hoe wij de aarde aan het vernietigen en aan het bevuilen zijn. We doen de wezens die de zee bevolken allerlei pijn en geven we allerlei ziektes mee en we vervuilen de lucht…En we halen geen schone energie uit wind en zon en we zoeken het nog steeds in dat wat onder de grond ligt…kolen en olie..Maar ik weet ook dat er geen weg terug is naar puur natuur….daar zijn we te ver voor technologisch doorgestoten.. Zoveel van die technologie is in handen van mensen die betere wapens en snellere dit en snellere dat maken…. Het is een slag om het bewustzijn:wat doet de individuele mens met zijn bewustzijn…en in hoeverre kan hij zich met zijn bewustzijn bij andere mensen samenbrengen.

I: Zie dat ..(?)…probleem, dat bewustzijn?

S: Ja absoluut… Als ik tegenwoordig praat over dingen waar ik het 30,40 jaar geleden over had dan zie ik tegenwoordig meer begrip daarvoor..ik was ooit een pioneer..nou, dat blijf je je

I: Worden mensen al bewuster geboren nu?

S: Oh ik denk dat ehh….sterrekinderen..new-age kinderen…de kinderen die ik nu geboren zie worden die weten al….die komen al in een andere wereld binnen dan waarin ik in binnenkwam…Toen ik in 1928 in Nederland binnenkwam  dat was echt nog de 19de eeuw..Nederland is pas na de Tweede Wereldoorlog de 20ste eeuw binnengestapt..aan de andere kant hadden we al prachtige dingen als gedogen en tolerantie sinds de 17,18de eeuw..daar zijn we toch als eigenhandige republiek en democratie, voor zover het democratie is, van voor de Franse revolutie verlichting. Nee, we zitten in een heel gek land en in zekere zin zijn we een gidsland en een pilot-project voor andere landen en…

I: Lopen we voorop, mondiaal?

S: De een wel,de ander niet hè. Je hebt een soort Flying Dutchmen die de grensen overschrijdt, die hier vaak niet aard omdat ieder hier boven het maaiveld belachelijk wordt gemaakt….Een heleboel mensen vinden mij ook maar een warhoofd wat ik voor mezelf niet ben..

I: Maar waarom noem je het dan een pilot-project?

S: Een pilot-project dan proberen ze iets in het klein om te zien of het in groter verband ook iets…

Intro Minou

Goedenavond, welkom bij organisatie 2012, wij spreken op dit moment met Simon Vinkenoog, op een hotelkamer.We spraken met hem over de grenzeloosheid van het bestaan, over bewustzijnsverruiming,over het verschil tussen hasj en wiet, over de eerste LSD-ervaring, maar ook over geboren worden in een stuitligging en op dit moment wordt u een rozenkwarts uitgereikt, wij vragen u die gedurend het hele gesprek op uw buik te houden…. 

S: een roze kwarts?

I: Een rozenkwarts..

S: Een steen… mmm…is dat Bachflower remedies?

I: Bartflower remedies?

S: Ja, nee maar heeft die kwarts een speciale betekenis?

I: Dat heeft zeker een bepaalde betekenis…

S:Rood,oranje, geel, groen, blauw,paars, violet…de violette vlam..

I: de violette vlam?

S: Ja, daar is vaak over gesproken, dat is ehCondolini, Satori…dat is als je ineens….aha! Als mensen echt…ja,wat is verlicht he….Vroeger gingen mensen naar de Bagwan om verlicht te worden, dat was geen rose maar oranje, ik heb vele lieve goede mensen ontmoet,ja..

I: Wij hebben de mensen beneden een aantal vragen gesteld in het kader van de transformatie, we willen er nu een aantal van ook aan jou voorleggen…

Heb jij de laatste tijd vaak last van hoofdpijn?

S: Nee.

M: ben je de laatste tijd meer vermoeid?

S: Nee. Nee hoor ik heb…

I: Heb jij  electrische sensaties in je wervelkolom?

S: ik wordt weleens wakker met maagpijn maar zodra ik op ben is het over.. Koffie, sigaretje..nee ik voel de behoefte aan een sigaret..maar eh,..een intenist geeft me dingen om tegen te gaan, ik krijg bloedverdunners en ik heb inhalatoren voor mijn hartritme stoornissen en ik heb iets voor de emphisie van mijn longen van het roken maar ik voel me verder goed…

I:Heb je geheugen verlies?

S: Nee, maar het enige dat ik heb is dat ik na 100 meter lopen moe ben en dat ik dan even moet en ook van het roken krijg je (wijst op zijn onderbeen)..

I: Sinds wanneer heb je dat?

S: Een aantal jaren ja…Blijven lopen…in beweging blijven….

M: Heb je extreme dromen?

S: Ja heel erg ja…heel interessant ja….en ik heb ook een hele plank boeken over dromen en er zijn twee uitspraken: dromen die moet je ontcijferen en iemand anders heeft gezegd dromen kun je…gooi ze weg:dat zijn overgebleven dagresten….Maar ik maak hele…soms lijkt het alsof ik een dubbelleven heb dat ik een droom..ik heb ook altijd iets te doen ook…ik wordt altijd ergens..er gebeuren dingen…maar ik ben ze ook meteen weer kwijt…

I: En zijn ze veranderd, je dromen?

S: ….Ik heb altijd veel gedroomt…maar Edith zegt altijd dat ik het laatse nieuws op televisie volg en de kranten lees en dat dat dagnieuws in mijn dromen nadringt maar ik heb ook weleens bewust uitgetreden in mijn dromen…dat je als het ware boven de mensen zweeft…dat heb ik wel vaker trouwens dat je over hele landschappen zweeft en dat mensen je aankijken, de een na de ander… gezichten komen op je af …Er wordt vanalles tegen je gezegd en….

I: ben je je bewust als je droomt?

S: Nee, ik heb geen lucide dromen, nee, een heel enkele keer

I: Heb je repeterende dromen?

S: Nee het is altijd anders…

I: Als kind ook niet?

S: Nou als kind droomde ik overdag al, ik ben een dagdromer geweest, ik heb veel dat ik in mijn eentje als kind een heel onzichtbaar legertje achter me aan had en dat ik ze dan toesprak: jongens allemaal uitkijken, we gaan nu de hoek om…Een beetje dat oorlogachtige….

I: Ken jij schaamte?  

S: Nou in mijn eerste boek wou ik schaamteloos zijn en de waarheid zeggen maar de vrouw waarover ik schreef die ging al mijn vrienden zeggen “zo is het allemaal niet” en…je weet dat het heel moeilijk is, maar ik ken wel schaamte, ja. Ik zou wel schaamteloos willen zijn maar als ik zie hoe dat tegenwoordig gebeurt…het is allemaal zo plat hè en vulgair…dat wil ik niet en dat kan ik ook niet…

M: wat is dan schaamteloos voor jou?

S: Ik ben wel eens naakt op de foto gegaan en toegestaan dat het op de omslag van de Groene Amsterdammer kwam dat ik daar voorover zit en mijn kloten tel bij wijze van spreken….maar, ik ben niet zo’n man van orgies en dat soort dingen, nooit geweest nee..

I: Ervaar jij vrede?

S: Ja…Peace of mind… gemoedsrust…

I: Is dat veranderd?

S: Nee, dat heb ik al …., weet je, ik ken een oude waarzegger en die zei: zoals het is, is het goed ..En dat is vaak heel moeilijk te aanvaarden, een soort Boeddhisme ook, een soort Taoisme ook..je moet de dingen nemen zoals ze zijn, je kunt willen ze te veranderen maar take it as it is…dat is vrede hebben met zoals het is…..maar terwijl je vrede hebt met zoals het is kun je wel kun je wel onvrede hebben met dingen waar je iets aan kunt veranderen..

Als ik zie….

I: Zijn er dingen die je mist?

S: Nee ..als kind! Dan misste ik, dan dacht ik ..er worden overal ter wereld interessante gesprekken gevoerd en daar wil ik bij zijn, mijn duit in het zakje doen, meepraten enne…maar op een gegeven moment zit je inderdaad in een groepje een groepje mensen en heb je zelf het hoogste woord en dan op een gegeven moment hoef je niet meer de vinger in elke pap want ik heb zoveel georganiseerd in mijn leven dat ik op een gegeven moment dacht nee dat organiseren dat kost te veel tijd dan wordt je sociaal werker..laat ik me beperken tot het eigen optreden en eigen schrijven en dan organiseren andere mensen..dan kun je weleens goede raad geven…ze doen het toch hun eigen manier..ik bedoel elke generatie zal toch weer door zijn eigen ontdekkingen heen moeten, elke generatie zal weer dezelfde handicaps, dezelfde voetangels en klemmen meemaken die je zelf hebt gehad..

I: Wanneer voel jij je alleen?

S: Als Edith een uurtje weg is (lacht)…

I: Voel je je nu alleen?

S: nee..want  ik weet dat ze ….. misschien ook wel zo’n helm, hoe noem je dat, zo’n koptelefoon opheeft en lacht ze om de dingen die ik zeg en weet ze wat ik zeg en weet ze ook naderhand …dan zegt ze wat ze vond van wat ik zeg… of het goed was…want zij is mijn eerste en beste criticus…Als ik schrijf ook laat ik het haar ook eerst zien..

I: Is zij bepalend voor jou gevoel van veiligheid?

S: Wat is veiligheid…..

I: Wat is dat ?

S: …….veilig is een heel gevaarlijk begrip…..het leven is ontzettend onveilig..ik bedoel: een of andere idioot kan hier een vrachtwagen naar binnen rijden en ons allemaal exploderen…

I: Wat is jouw onveiligste ervaring?

S: …Dat ik ‘ns inderdaad werd aangehouden door een Duitse patrouille en dat ik mee moest in de oorlog en dat ik ben gaan huilen en om mijn moeder roepen en dat ik wist dat ik mijn leven kon redden door te (doet huilen na) huilen en om mijn moeder roepen…Toen lieten ze me gaan..ik was ook pas 16 maar ik had meegevoerd kunnen worden…

I: En je ging express huilen? Je moest niet huilen..

S: Nou..ik wou niet meegenomen worden! Maar dat ik wel wist…

I: Bewust inzetten..

S: Ja! Maar…. het woord is een wapen..Ik heb me vaak verbaal moeten verdedigen tegen mensen met agressieve bedoelingen, soms ….op een schreeuwen zal ik het niet zo gauw zetten maar…  als echt iets verschrikkelijks gebeurt een HELE HARDE GIL geven zodat degene die iets agressiefs van plan is daarvoor terugdeinst…als ik in de krant lees hoe een vrouw zich door een taxichauffeur heeft laten verkrachten en dat ze dan zegt ik moet er maar aan toegeven want anders doet ie weet ik wat …ik kan het me nauwelijks voorstellen…Met al mijn geweldloosheid die ik aan boord denk te hebben omdat ik tegen geweld ben….ik zou toch iemand ik weet niet wat aangedaan hebben als ik ‘m een knietje had kunnnen geven! Maar ja..die vrouw was misschien bang voor haar eigen leven….

Dat schreven ze als voorbeeld in het Parool vorige week: we leven in een waanzinnig wereld, we worden geregeerd door domme krachten, de zwaartekracht houdt ons hier terwijl we zouden moeten kunnen vliegen…we  zijn nog zo van de aarde terwijl het licht aan het worden is ….maar voor veel mensen wordt het zwaar. Ik zou graag het licht willen houden…

I: Heb je het gevoel dat je je moet beschermen?

S:Nee…hoe kwetsbaarder, hoe onkwetsbaarder…..Hoe kwetsbaarder je je opstelt, hoe minder je kan gebeuren dan ben je doorzichtig, transparant..dan kan je niks gebeuren….

Ik kan natuurlijk niet zeggen mij kan niets gebeuren want ik kan natuurlijk uitglijden in mijn bad…veiligheid is een heel gevaarlijk woord mensen moeten niet denken…je bent nergens meer veilig. Al in de jaren 70 heeft een Nederlandse minister van defensie gezegd: we zullen de rest van ons leven rekening moeten houden met terroristen. En die onverwachte aanvallen…. Toen ik het boek had gelezen van Burgess, Anthony Burgess, en de film had gezien “a Clockwork Orange” toen wist ik dat het een deel van de toekomst zou zijn…Die gemene punks, jongens die alleen maar op straat komen om te matten, die gaan uit om te vechten, niet het soort publiek dat ik leuk vindt want dat er  politie auto’s moeten staan om de mensen…..kijk voor mij is feest en samen zijn iets anders dan over straat gaan om lekker mensen in elkaar te slaan..ik kan het me niet voorstellen maar het toch een deel van wat er is ja.. een deel van wat er is….Je hoeft de krant maar open te slaan…Maar ja: soort zoekt soort en birds of a feather, fly together. Ik ben een creatief mens, ik kom creative mensen tegen waar ik  kom waar ik uitgenogigd wordt..om iets toe te voegen, om mee feest te vieren, om de feestvreugde te verhogen, om het leuker te maken niet om daar de boel op stelten te zetten enne… of dingen te ..ik ben tegen destructie, tegen dingen kapotmaken.

I: Wat maakt je kwaad?

S: Ja, domheid… domheid.. ja

I: Dat maakt je razend?

S: ja….dan moet ik ook weer…..Je moet je niet gaan ergeren want dan ga je van kwaad tot erger en van kwaad tot erger dan ga je kankeren en dan krijg je kanker..Dus het is ook een hele goede manier om die ziekte te ontwijken…

I: Heb jij veel angst in je …Wordt je gedreven door angst  of door liefde?

S:  Ik heb een boek geschreven in 1964 dat heet “de Liefde”, dat was een dagboek, dan hield ik 70 dagen lang alles bij wat er gebeurde ..de gekste dingen om mij heen en als ik het boek niet had geschreven dan was ik gek geworden maar ik weet  wel dat ik aan het eind kon schrijven: dit was een afscheid van de periode angst en nu kom ik de liefde binnen …en toen ben ik ook door Bibeb geinterviewd in de Vrij Nederland en stond erboven: Ik heb God ontdekt door mariuana en ik was een recente bekeerling en er zijn dingen waar je eigenlijk veel rustiger mee om moet gaan maarja hetzelfde gebeurd met veel andere schrijvers die opeens in religieuze ervaringen terecht komen waar ze niet op voorbedacht zijn.

I: En je kan sindsdien…je hebt een overstap gemaakt van angst naar liefde…

S: Ja…maar dat is niet een kwestie van in ene… dat is eh een periode waarin zoiets zich afspeelt. Ik weet ook dat de hele wereld dat soort overstapjes zou moeten maken. Ik bedoel, de meeste mensen denken liever niet over de dood na….nou het is heel belangrijk dat iedereen eens wél over de dood nadenkt. Dat –ie zijn leven ziet binnen dat begrippenkader van de dood dat er op een gegeven moment een eind aan komt en wat dan…. Heb-ie dan ten volle geleefd, heb je kunnen genieten, heb je gedacht waarom je deed wat je deed, dat is een enorme…hoe ouder je wordt hoe meer je daar aan denkt natuurlijk….Al in 1964, 74 denk ik, een boekje “Niet Niets- de kunst van het sterven”, ben ik overal gaan kijken, overal ter wereld in oude en nieuwe geschriften, Oost en West ..wat mensen zeiden over die confrontatie met de dood…

I: Ben jij bang om dood te gaan?

S: Nee,… helemaal niet….alleen, ik ben nieuwsgierig om dood te gaan, ik bedoel: ik wil nog lekker heel lang leven maar ik heb geen doodsdrift maar ehh…niet bang om dood te gaan, hoewel dat zeg ik nu maar ikweet niet het moment dat het zover is of ik dan ga janken of huilen of snotteren (zet huilstem op) ik wil niet of om mijn moeder of om Edith roepen……

I: Edith is je laatste vrouw, hé..

S: Mijn huidige vrouw, ja

I: En je bent 6 keer getrouwd…waarom trouw je steeds weer?

S: Nou,…(lacht)… omdat ik een trouwmens ben…een trouw mens..ja.. een paar keer toch omdat er een kind moest komen ook…een moetje..

I: Wat betekent het huwelijk voor jou? Omdat het toch een soort symbool is…

S:…tot de dood ons scheidt…

I: Daar geloof je elke keer in?

S: Ja..ik ben een “true believer” in den beginnen, telkens opnieuw geloof ik erin..(haalt diep adem)…Elke dag met de moed der wanhoop geloven (lacht) tegen beter weten in, dansen op de vulkaan…wat zijn mensen dom en wat zijn ze intelligent en wat zijn ze lief en wat zijn ze mooi en wat een lelijke tijd en laat schoonheid het enige protest zijn, zien hoe dingen mooi kunnen zijn..ik geloof in de volmaakte betekenis van alles, ik geloof niet in zinloos…ja geweld is zinloos maar dat alles…alles maakt deel uit van een geheel: je hebt Yin-Yang, tegenstellingen die elkaar complementeren die samen die eenheid vormen, goed en kwaad, duister en licht, man en vrouw, de tegenstellingen die complementair zijn samengaan, nacht en dag..ik bedoel op de weg hierheen eh…het was licht toen we nog op de bus wachtte het was donker toen we in de bus stapte..ik bedoel ineens was die avond gevallen dat was ook heel interessant ja…..Edith merkte het op….details, die er toe doen vaak..

I: Wat is vandaag jouw mooiste moment?

S: …..Nou, op de tuin hebben we een molen gekregen van iemand die weg is..en de nieuwe bewoners.. ik heb met een kruiwagen..we hebben de molen op zijn nieuwe plek neergezet en daar hebben we naar gekeken en kan ie draaien en ik…weet niet of dat het mooiste moment van de dag is…interessante vraag…. mooiste moment vandaag………………………. ……………………ja, praten is belangrijk, kunnen praten over dingen….alles wat je op je hart hebt naar buiten kunnen brengen..als je ergens mee zit…We zijn bij die vriend geweest eergisteren met wie dus niet te praten is, die dus alleen maar heel spastisch lacht en huilt tegelijkertijd… hij maakt bewegingen, je weet niet is het een taal die hij wil spreken, brengt ie iets over…daar kun je een dag daarna nog over denken en dankbaar dat je zelf nog zo goed kunt…..Medelijden, medeleven er zijn zo ontzettend veel mensen om mede te leven er is zo ontzettend veel ellende in de wereld en je kunt het niet allemaal op je eigen schouders gaan nemen..je  kunt niet  en voor de zeehondjes en voor Greenpeace en voor Artsen zonder Grenzen en de Consumentenbond….alle goede doelen die er zijn…

I: Geef jij aan goede doelen?

S: Wat?…Ja, ik ben zelf een goed doel (lacht) nou je bent de weg, de bestemming en de reiziger op de weg..nee, ik geef weleens aan goede doelen.. ja. Ik doe dingen voor niks, zal ik maar zeggen, vrijwilligerswerk soms voor wat al niet, ik treedt weleens op voor niks als het leuk is of als het goed bedoelt is…binnen mijn stiel, ik bedoel als schrijver kun je zoveel kanten aan met dat je schrijft: je kunt denken, je kunt voor mensen iets betekenen …

I: Dat wil ik nog weten: je bent 75 nu…wat betekent seks voor jou?

S: (steekt sigaret op)…..Ik mis het als ik het niet heb…maar het is niet meer van elke dag even eehh..gymnastiek nee het is een hele intense..ik bedoel het is de meest intense ervaring die er is….er wordt ook… heel oneerbiedig mee om gegaan… het is het meest intense, meest intieme dat er is ..moet je ook niet zomaar voor even een wip enne…nee.

I: En als je moet kiezen tussen sex en praten, als je een van twee zou moeten laten vallen?

S: Nou dan praat ik liever niet…nee. Sex is toch het jezelf volkomen bloot leggen aan de ander, het ontvangen en het geven en als het kan het samen versmelten..terwijl ik ook weet dat me vroeger mijn vrouwen niet wist te bevredigen terwijl mijn huidige me dat wel heeft…ik heb liefdeslessen gehad…Toen ik 16 jaar geleden Edith leerde kennen..dit vondt ze lekker en dit wilde ze graag en zo..nou reken maar dat ik die lessen graag ter harte nam…

I: Zij was de eerste vrouw die je die les gaf..

S: Ja, maar dat wil niet zeggen dat die vrouwen daarvoor…maar..niet zoals dit..het is ehh..ik kan er geen collumpje over schrijven of er een rubriekje van maken of een boek over schrijven…..nee het is heel intens…ik heb ooit het euvele idee gehad om een boek te schrijven over mijn vrouwen…of de vrouwen in mijn leven.Wat van de een en wat van de ander…hoe de een zus en de ander…(onverstaanbaar)..en dat je denkt: we maken er een sprookje van, maar een sprookje laat zich niet maken….

(er wordt op de deur geklopt) ….

S: (zingt) Hoort wie klopt daar kinderen, hoort wie tikt daar zachtjes tegen het raam, het is een vreemdeling zeker die verdwaald is zeker, doe m open vraag ’m naar zijn naam…

C: Hallo Simon, ik kom je ’n roze kwarts brengen..

S: Een roze kwarts..

C: Ik wilde je vragen om even plat op je rug op het bed te gaan liggen…….Op je rug graag…

Hij is zwaar maar niet te zwaar….Ik leg hem op je buik….

S: Is dit medisch verantwoord?

C: Ja absoluut…Ligt-ie lekker….je mag ‘m eventueel vasthouden als je dat wilt…

S: Laat ’s los…

C: Lig je lekker?

S: Uitstekend,ja!

(Stilte)

I: In welk deel van je lichaam sla jij je pijn op?

S:(Trommelt met zijn vingers in de lucht) Nou daar heb ik niks over te zeggen…

I: Wat bedoel je daarmee?

S: Nou, dat ik weet dat mijn benen altijd tintelen vanwege wat die aderen doen..dat is fysiologisch,dat is altijd een zacht getintel…Maar: pijn ergens opslaan ..ja, in mijn hersenen, in mijn hart, in mijn lever in mijn…Ik..ik.. Ik eet  goed, ik heb geen moeite met mijn stoelgang, ik bedoel ik heb niets te klagen ik………………………Maar ik weet dat ik gauw geroerd ben…..dat ik….gemakkelijk…. in huilen kan uitbarsten…… Als ik iets zie…. of ja ik kan niet..Ik ga ook nooit naar concerten dankzij, omdat ik me niet wil aanstellen, maar dat kun je thuis voor je televisie doen …muziek ontroert me erg ..net die muziek op het plein,of andere dingen..ja hele verhalen omheen dat je weleesn opeens ..als je ergens terecht in een ehh… vorige week in een grote loods waar jaren lang geknoopt is aan vlotten die moeten drijven en die je ziet als het ware die mensen die duizenden knopen hebben gelegd in piepschuim en dan dat degeen die die piepschuimen vlotten gemaakt heeft in een gekkenhuis zit en dan dat zijn ex vrouw aan ons die vlotten laat zien en dan zie je hoe daar gebeuren zonder einde…dan ga ik ineens huilen zonder te weten waarom…misschien meeleven met….het sprak me heel erg aan…Zeeburgerkade..

Maar ik denk ook dat een mens zonder ontroering niet kan leven als-ie… niet af en toe zijn gevoelens kan uiten…dat-ie dan verstikt of gefixeert raakt of complexen krijgt of depressief raakt wat een volksziekte schijnt te zijn….(tilt steen van buik de lucht in)

I: Jij zei net, he, dat je in je eerste LSD ervaring God ontmoette..

S: Dat heb ik niet gezegd van mijn eerste LSD ervaring. Mijn eerste LSD ervaring ging ik door mijn eigen geboorte heen en was het te gek om te voelen dat je tegelijktijd je moeder en jezelf bent en dat dan..eh…het werd op de band opgenomen, de geluiden die ik maakte en dat werd toen naar Ilse toegegaan: doet-ie dat thuis ook weleens, nee natuurlijk doet-ie dat thuis nooit welleens….ik bedoel ik had nooit eerder die ervaring meegemaakt. En d’r was een schaker, die ook aan het experiment had deelgenomen,Hein Donner die was door dezelfde ervaring heengegaan,die dacht dat ik hem naaapte zovan jij hebt mijn ervaring afgenomen, nou alsof we..naderhand werd rebirthing een deel van al dat therapeutisch gedoe en de oerschreeuw, nou die heb ik ook meegemaakt dat werd ook opeens een therapie en rebirthing en wat al niet… holotopic ademen en hele new age heb ik zien ontstaan ..als mensen mij vroegen hoe kom je tot het holisme dan zei ik altijd maar sex and drugs and rock and roll want de jazz in mijn leven, de muziek is van het allergrootste belang geweest. Als ik in de hongerwinter geen Django Reinhart af en toe had gehoord op de radio dan had ik niet geweten dat mijn bloed stroomde en dat…. ging dan stromen van die zigeuner jazz..

I: bestaat God?

S: Ja, ík ben er, he.

(Houdt steen met een arm in de lucht omhoog) Kijk, een soort vrijheidsbeeld..ik weet niet wat die kwarts mag inhouden…het is jullie roze kleur….

I: Als jij een visioen zou mogen geven op de toekomst…Waar gaan we naartoe?

S: Ja: ik zie een enorme regenboog: ik zie rood, oranje, geel, groen, blauw en violet en ik zie mensen die er bang van zijn en ik zie mensen die graag over die rooie, groene, gele en roze baan schaatsen maar ik denk dat, ja…. kijk de westerse beschaving is echt ten end. Jung heeft gezegd: we moeten met de armen over elkaar gaan zitten wachten tot hoe eran komt..misschien wordt China wel de komende beschaving. In het maoisme zit ook het taoisme misschien krijgen we weer…weet ik wat er allemaal komt. Elke beschaving is ten onder gegaan. Je loopt in Luxor door de koningsgraven je ziet al die mensen die zichzelf het eeuwige leven wilde verschaffen al die farao’s en al die nefertites die zich in die prachtige gangen, die prachtige illustraties hoe ze in die onderwereld, en de bovenwereld  en wij zijn een beetje…ja ik weet dat er een ziel is in de mensen en dat je de mensen kunt bezielen maar van die reis weten we allemaal niks af… Ik las mijn mijn vriend Guus in Bergen een gedicht van Paul van Ostaijen voor vol met theosofie van door de woestijn gaan in 40 dagen in je eentje en door de eerste dood en de tweede dood en de derde dood…Nou daar durven  mensen nauwelijks over te praten dat er na de eerste dood nog een zou zijn…

I: Waar zijn wij in 2012?

S: (lacht) 9 jaar verder. 9 jaar verder….Ik stel me open voor alles..”I expect the unexpected” het onverwachte..laat maar toeslaan…ik heb er altijd in geloofd…Ik heb altijd al geloofd dat er in mijn leven iets heel belangrijks zou gaan gebeuren en dat zou toch belangrijker zijn dan de, dat zou toch een enorm belangrijke reden moeten zijn…ik snap die mensen ook niet die zeggen..God bestaat niet want dan zou die Auswitsch niet hebben toegelaten.Maar God heeft niets met Auswitch te maken, dat hebben de mensen zichzelf aangedaan. Dat zijn valse ideologieen, dat zijn de Goulach, dat.. dat zijn de KZ lagers…..(Speelt met kwarts in handen.) Het is toch geen kristallen scheden he… die doen ook van alles… er zijn mensen die kunnen de toekomst voorspellen in een kristallen schedel ….(Zet kwarts op zijn hoofd)……Voila!

I: Mag ik jou een laatste dingetje vragen: wil je met mij op het bed springen?

S: Wat?

I: Wil je met mij op het bed springen?

S: Met jou op het bed springen…Trampoline

(Ze springen samen)